هر چه نور قوی تر باشد، روشن تر است؟ اما این همیشه صدق نمیکند. هنگامی که یک کریستال سیلیکون با یک پالس لیزر فوق سریع اشعه ایکس روشن می شود، هر چه فوتون های بیشتری روی نمونه بیفتند، یعنی هر چه شدت پرتو بیشتر باشد، در واقع تصویر پراش شده در ابتدا روشن تر است. با این حال، زمانی که شدت ازاشعه ایکسپرتو شروع به تجاوز از یک مقدار بحرانی خاص می کند، تصویر پراش به طور غیرمنتظره ای ضعیف می شود.

در طول فاز اولیه برهمکنش پرتو ایکس با ماده، فوتون های پرانرژی ورودی به سرعت نه تنها"سطح"از اتم، بلکه الکترون های لایه اتم عمیق واقع در نزدیکی هسته. به نظر می رسد که وجود سوراخ ها در پوسته عمیق یک اتم ضریب پراکندگی اتمی را بسیار کاهش می دهد، مقداری که قدرت مشاهده شده را تعیین می کند.انکسارعلامت.

تحقیقات ما نشان می‌دهد که تخریب سریع الکترونیکی ابتدا قبل از آسیب ساختاری به مواد و متلاشی شدن نمونه رخ می‌دهد. بنابراین، آخرین قسمت پالس دیگر در واقع مواد را یونیزه نمی کند.

در نگاه اول، اثر مشاهده شده ایده آل به نظر نمی رسد. با این حال، به نظر می رسد که مردم می توانند از این یافته به خوبی استفاده کنند. مشاهده شد که اتم‌های مختلف واکنش متفاوتی به پالس‌های فوق سریع پرتو ایکس نشان می‌دهند، که می‌تواند به بازسازی دقیق‌تر ساختارهای اتمی پیچیده سه‌بعدی از تصاویر پراش ثبت‌شده کمک کند.

یکی دیگر از زمینه های کاربردی بالقوه تولید پالس های لیزری با مدت زمان پالس بسیار کوتاه است. از آنجا که موادی که از طریق آن با شدت بالااشعه ایکس پالس پاس می کند"کوتاه کردن"بخش بزرگی از پالس فوق کوتاه در حال حاضر، می تواند عمدا به عنوان یک استفاده شود"قیچی"برای تولید پالس های کوتاه تر از پالس هایی که در حال حاضر تولید می شوند. اگر این تحقیق موفقیت آمیز باشد، پیشرفت دیگری در فناوری تصویربرداری دنیای کوانتومی ایجاد خواهد کرد.