پراش پرتو ایکس مرسوم پلیمری

اشعه ایکس معمولی اغلب برای توصیف کریستالینی بودن پلیمر یا اطلاعات برابری مواد استفاده می شود. اینبلورینگیپلیمر یک پارامتر ساختاری است که ارتباط نزدیکی با خواص فیزیکی آن دارد. گاهی اوقات می توان با ارزیابی کریستالی بودن علت سفتی ناکافی، ترک، سفیدی و سایر عیوب را مشخص کرد. روش اندازه گیری بلورینگی توسطپراش اشعه ایکسو برازش طیف کامل توضیح داده شده و چند مثال آورده شده است.

                        نسبت مساحت پیک پراش کریستالی به کل مساحت سیگنال پراکنده

الگوی XRD PP-PP و نتایج محاسبه بلورینگی با جداسازی قله های کریستالی و آمورف به روش برازش طیف کامل

پلیمر 2 بعدی / پراش اشعه ایکس

برای مواد پلیمری، آنها را به الیاف، ورق ها یا اشکال دیگر اضافه می کنند. تفاوت در روش پردازش یا فناوری پردازش منجر به تفاوت زیادی در حالت تبلور و جهت آن می شود. آزمایش پراش اشعه ایکس معمولی نمی تواند تمام ویژگی های ساختاری را مشخص کند. حالت انتقال آشکارساز دوبعدی (XRD) اطلاعات ساختاری بصری و جامعی در مورد مواد پلیمری ارائه می دهد. در ادامه نمونه های PP از حالت های مختلف به صورت دو بعدی مورد آزمایش قرار گرفتندپراش اشعه ایکسکه به طور کامل مزایای پراش دو بعدی را در آنالیز پلیمر نشان داد.

نقشه اشعه ایکس دو بعدی نمونه PP PP1#- حالت آمورف PP2#- حالت نیمه کریستالی غیر جهت دار

تحلیل جهت گیری

قله های (040) نمونه های PP3# فقط در دو جهت در نقشه دو بعدی وجود دارند. با ادغام قله (040) نمونه با 2 تتا، نمودار آزیموت شدت پیک (040) را می توان به دست آورد و جهت گیری را می توان با استفاده از نیمه ارتفاع و عرض قله نمودار آزیموت محاسبه کرد.